🚶♀️We brachten een rustige middag door met dwalen door Alhaurín el Grande, een charmant witgekalkt stadje genesteld in de uitlopers van de Sierra de Mijas. De stad heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de Romeinse en Moorse tijden, en dat voel je in de smalle geplaveide straatjes, oude stenen muren en kleine pleintjes. De stad heeft verschillende kleine kerken, elk met een eigen karakter.
🍴 We dwaalden zonder veel richting, lieten ons leiden door het ritme van het lokale leven: oudere mannen die op bankjes kletsten, kinderen die op hun fietsen speelden, de geur van vers brood uit de vele nabijgelegen bakkerijen. Voor de lunch doken we een schaduwrijke zijstraat in en vonden Casa La Abuela, een gezellig tapasrestaurant dat een echte parel bleek te zijn. We bestelden een mix van tapas om te delen: Torreznos de Soria, knapperig en smaakvol varkensbuik; Alcachofas confitadas con papada ibérica y cebolla caramelizada, tedere artisjokken met Iberisch varkensvlees en gekarameliseerde uien; en Morcilla de arroz frita con crema de pimientos asados, gefrituurde rijstbloedworst met geroosterde paprikaroom.
We probeerden ook een crêpe van pulled pork, avocado en mayo-shichimi en een brioche con rabo de toro, gevuld met zacht ossenstaart in zijn eigen saus, knapperige uien en een vleugje teriyaki. Elk gerecht was perfect in balans, creatief maar toch troostend, en verrassend mooi gepresenteerd. Ik moet zeggen, de lunch was een beetje te zwaar voor zo'n warme middag. -Slechts €45 voor zo'n gevulde tafel!-